Het werk van Jan Kroeze vertelt het verhaal van de fundamentele eenzaamheid van de mens. Herinneringen en dromen krijgen vorm en betekenis op doek. Met een kort en soepel gebaar schildert hij in acrylverf zijn verstilde beelden. “Het werk waarmee ik de laatste tijd bezig ben, vormt als het ware een routekaart door het landschap van mijn geheugen”.
